La comida: Cuy
Blijf op de hoogte en volg Wouter
26 September 2012 | Peru, Yanahuara
Hoi allemaal,
Op m’n vorige blog heb ik jullie verteld over een het eten van Cavia’s (Cuy) hier. Heb daar ook behoorlijk wat reacties op gekregen. Dus vond ik het wel een leuk idee om daar nog wat over te schrijven!
Uhmm. Misschien is het verstandig om jullie te vertellen watvoor ‘status’ de Cuy hier heeft. De Cuy is hier een delicatesse die men voornamelijk eet tijdens feesten: verjaardagen, nationale feestdagen, jubilea, enz. Het is niet echt iets nieuws, van deze tijd, aangezien hier in de Citadel een schilderij hangt van het laatste avondmaal, waar ze geen wijn en brood, maar Chicha (maisbier, wat gemaakt word van fruit en zwarte mais. Heeft wat weg van glühwein) en Cuy! Niet iedereen hier vind Cuy lekker, maar iedereen heeft het wel eens gegeten en vind dat het een stukje Peruaanse cultuur is.
Het bereiden van een Cuy is makkelijker dan ik dacht. En ik ga het dan ook stap voor stap uitleggen ;-) LET OP: sommige foto’s zijn voor de sterke maag ;-)
Stap 1: Het kopen van de Cuy!
Spreekt voor zich, allereerst moet de Cuy gekocht worden. Er zijn hier een hoop fokkerijen, die over het algemeen wel een Cuy of 50 hebben. Wij hebben de Cuys (3) gekocht bij een oudere dame. We moeten ze zelf vangen. Washington (aka ‘Washi’), onze kok, heeft dat voor ons gedaan! Het is alleen mogelijk om mannetjes te kopen, de vrouwtjes worden gebruikt voor nieuwe jongen. Een Cuy kost 25 sol, wat neerkomt op /- 8,5 euro
Stap 2: Slachten
Geen gekke taferelen met messen of bijlen, men breekt ‘gewoon’ de nek van de Cuy. Zo pakte Washi de achterpoten van de Cuy in z’n linkerhand en de kop in z’n rechterhand. Een simpele beweging met de rechterhand en het was gedaan. Je hoort echter wel de nek van de Cuy breken, niet echt een fijn geluid. Om nog verder in details te treden maakte het lichaam van de Cuy nog wat spastische bewegingen. Volgens onze kok was dit echter alleen het lichaam en merkte de Cuy daar niets van. Ook saillant is dat er bij één Cuy bloed uit de neus kwam na het breken van de nek.
Stap 3: Ontharen
Easy! ‘Washi’ en zijn keukenhulp Ursala/Ursola hielden de Cavia’s gewoon even in kokend water, waardoor het makkelijk werd om de haren eruit te trekken. Dan is het gewoon een kwestie van alle haren eruit trekken. Dit kost vrijwel geen moeite. Ik heb het ook even geprobeerd. Opvallend vond ik dat ze de oren van de Cuy erg precies deden en dat ze daar ook lang mee bezig waren. Als alle haren verwijderd waren hielden ze de Cuys heel even in het vuur zodat echt alle restjes haar verwijderd waren. Als laatste werden ze nog even in het water gehouden, zodat ze iets steviger werden, wat nodig was voor stap 4!
Stap 4: Schoonmaken
Als eerste schraapte Washi met een mes over de huid van de Cuy. Ik neem aan dat dit was om de bovenste (vuile?) laag eraf te halen. Als tweede maakte hij een klein sneetje in de zij van de Cuy om alle ingewanden eruit te halen. Als derde sneed hij de anus en de penis eraf en sneed hij de kaak van de Cuy verder open. Waarom hij dat laatste deed is me nog steeds een raadsel. Als laatste spoelde hij de Cuy volledig om onder de kraan, zodat al het bloed, viezigheid en ingewanden uit Cuy waren.
Stap 5: Marineren en prepareren
Nadat de Cuy volledig schoon was gemaakt werd hij gemarineerd en geprepareerd. De marinade bevatte veel kruiden en natuurlijk heel veel knoflook, wat hier ingrediënt nummer 1 is. Het prepareren was ook niet super moeilijk. Washi pakte gewoon een stok, maakte daar met een zakmes een punt aan en stak deze op de plek waar de anus zat in de Cuy en zorgde ervoor dat hij er bij de bek weer uit kwam. Daarna bond hij de achterpoten van de Cuy vast aan de stok.
Stap 5: Koken
Hij deed dit op deze manier, omdat hij de Cuy op antieke wijze heeft klaargemaakt, namelijk met een kampvuur. 1 uurtje bij het vuur en de Cuy was klaar! Slechts het in stukken snijden van de Cuy scheidde ons nog van aanvallen. De kop werd er voor ons afgesneden, al eten de Peruanen ook deze op! Sterker nog er zit een klein botje in de hersenen van de Cuys. Op feesten gebruiken mannen (alleen mannen) dit botje voor weddenschappen. Ze nemen een glas met drank en doen het botje in het glas, dan drinken ze het glas in 1 keer leeg. Blijft het botje in het glas, dan moet de drinker betalen, is het weg, dan wint hij! Overigens zegt men hier voor een adje (in een keer leeg drinken van een glas) ‘seco y volteado’, wat letterlijk vertaald ‘droog en omgedraaid’ betekend.
Stap 6: Eten
Nadat de Cuy volledig klaar was konden we hem proberen. Slechts 6 van de 12 hebben het ook daadwerkelijk geprobeerd. Ik heb zelf iets minder dan een halve Cuy op. Al duurde het erg lang voor ik m’n eerste hap ‘durfde’ te nemen. Het idee van het eten van een huisdier hield me toch wel lang tegen. Wat ik ervan vond? Pfff, ik vind het niet bijzonder, maar het was best lekker. Toch ga ik het niet nog een keer eten hier. Er zit heel weinig vlees aan en dit vlees heeft niet zo heel veel smaak, waardoor het heel erg afhankelijk is van de marinade, die in ons geval super was. Daarnaast zitten er nog behoorlijk wat botjes in de Cuy, waardoor je lang bezig bent, voor weinig vlees.
Ik heb afgelopen week vrijwel alle Inca ruïnes in de omgeving bezocht. Erg indrukwekkend. Ik hoop hier snel iets over te schrijven! Jullie horen van me,
groetjes,
Wouter
Op m’n vorige blog heb ik jullie verteld over een het eten van Cavia’s (Cuy) hier. Heb daar ook behoorlijk wat reacties op gekregen. Dus vond ik het wel een leuk idee om daar nog wat over te schrijven!
Uhmm. Misschien is het verstandig om jullie te vertellen watvoor ‘status’ de Cuy hier heeft. De Cuy is hier een delicatesse die men voornamelijk eet tijdens feesten: verjaardagen, nationale feestdagen, jubilea, enz. Het is niet echt iets nieuws, van deze tijd, aangezien hier in de Citadel een schilderij hangt van het laatste avondmaal, waar ze geen wijn en brood, maar Chicha (maisbier, wat gemaakt word van fruit en zwarte mais. Heeft wat weg van glühwein) en Cuy! Niet iedereen hier vind Cuy lekker, maar iedereen heeft het wel eens gegeten en vind dat het een stukje Peruaanse cultuur is.
Het bereiden van een Cuy is makkelijker dan ik dacht. En ik ga het dan ook stap voor stap uitleggen ;-) LET OP: sommige foto’s zijn voor de sterke maag ;-)
Stap 1: Het kopen van de Cuy!
Spreekt voor zich, allereerst moet de Cuy gekocht worden. Er zijn hier een hoop fokkerijen, die over het algemeen wel een Cuy of 50 hebben. Wij hebben de Cuys (3) gekocht bij een oudere dame. We moeten ze zelf vangen. Washington (aka ‘Washi’), onze kok, heeft dat voor ons gedaan! Het is alleen mogelijk om mannetjes te kopen, de vrouwtjes worden gebruikt voor nieuwe jongen. Een Cuy kost 25 sol, wat neerkomt op /- 8,5 euro
Stap 2: Slachten
Geen gekke taferelen met messen of bijlen, men breekt ‘gewoon’ de nek van de Cuy. Zo pakte Washi de achterpoten van de Cuy in z’n linkerhand en de kop in z’n rechterhand. Een simpele beweging met de rechterhand en het was gedaan. Je hoort echter wel de nek van de Cuy breken, niet echt een fijn geluid. Om nog verder in details te treden maakte het lichaam van de Cuy nog wat spastische bewegingen. Volgens onze kok was dit echter alleen het lichaam en merkte de Cuy daar niets van. Ook saillant is dat er bij één Cuy bloed uit de neus kwam na het breken van de nek.
Stap 3: Ontharen
Easy! ‘Washi’ en zijn keukenhulp Ursala/Ursola hielden de Cavia’s gewoon even in kokend water, waardoor het makkelijk werd om de haren eruit te trekken. Dan is het gewoon een kwestie van alle haren eruit trekken. Dit kost vrijwel geen moeite. Ik heb het ook even geprobeerd. Opvallend vond ik dat ze de oren van de Cuy erg precies deden en dat ze daar ook lang mee bezig waren. Als alle haren verwijderd waren hielden ze de Cuys heel even in het vuur zodat echt alle restjes haar verwijderd waren. Als laatste werden ze nog even in het water gehouden, zodat ze iets steviger werden, wat nodig was voor stap 4!
Stap 4: Schoonmaken
Als eerste schraapte Washi met een mes over de huid van de Cuy. Ik neem aan dat dit was om de bovenste (vuile?) laag eraf te halen. Als tweede maakte hij een klein sneetje in de zij van de Cuy om alle ingewanden eruit te halen. Als derde sneed hij de anus en de penis eraf en sneed hij de kaak van de Cuy verder open. Waarom hij dat laatste deed is me nog steeds een raadsel. Als laatste spoelde hij de Cuy volledig om onder de kraan, zodat al het bloed, viezigheid en ingewanden uit Cuy waren.
Stap 5: Marineren en prepareren
Nadat de Cuy volledig schoon was gemaakt werd hij gemarineerd en geprepareerd. De marinade bevatte veel kruiden en natuurlijk heel veel knoflook, wat hier ingrediënt nummer 1 is. Het prepareren was ook niet super moeilijk. Washi pakte gewoon een stok, maakte daar met een zakmes een punt aan en stak deze op de plek waar de anus zat in de Cuy en zorgde ervoor dat hij er bij de bek weer uit kwam. Daarna bond hij de achterpoten van de Cuy vast aan de stok.
Stap 5: Koken
Hij deed dit op deze manier, omdat hij de Cuy op antieke wijze heeft klaargemaakt, namelijk met een kampvuur. 1 uurtje bij het vuur en de Cuy was klaar! Slechts het in stukken snijden van de Cuy scheidde ons nog van aanvallen. De kop werd er voor ons afgesneden, al eten de Peruanen ook deze op! Sterker nog er zit een klein botje in de hersenen van de Cuys. Op feesten gebruiken mannen (alleen mannen) dit botje voor weddenschappen. Ze nemen een glas met drank en doen het botje in het glas, dan drinken ze het glas in 1 keer leeg. Blijft het botje in het glas, dan moet de drinker betalen, is het weg, dan wint hij! Overigens zegt men hier voor een adje (in een keer leeg drinken van een glas) ‘seco y volteado’, wat letterlijk vertaald ‘droog en omgedraaid’ betekend.
Stap 6: Eten
Nadat de Cuy volledig klaar was konden we hem proberen. Slechts 6 van de 12 hebben het ook daadwerkelijk geprobeerd. Ik heb zelf iets minder dan een halve Cuy op. Al duurde het erg lang voor ik m’n eerste hap ‘durfde’ te nemen. Het idee van het eten van een huisdier hield me toch wel lang tegen. Wat ik ervan vond? Pfff, ik vind het niet bijzonder, maar het was best lekker. Toch ga ik het niet nog een keer eten hier. Er zit heel weinig vlees aan en dit vlees heeft niet zo heel veel smaak, waardoor het heel erg afhankelijk is van de marinade, die in ons geval super was. Daarnaast zitten er nog behoorlijk wat botjes in de Cuy, waardoor je lang bezig bent, voor weinig vlees.
Ik heb afgelopen week vrijwel alle Inca ruïnes in de omgeving bezocht. Erg indrukwekkend. Ik hoop hier snel iets over te schrijven! Jullie horen van me,
groetjes,
Wouter
-
26 September 2012 - 09:14
Ron:
Hoi Wouter, "leuk" om te weten hoe het hele proces in elkaar zit, foto's bewaar ik nog even, kom net uit de ontbijtzaal, heb gewoon kaas en jam gegeten, was ook lekker. X Ron -
26 September 2012 - 09:14
Ron:
Hoi Wouter, "leuk" om te weten hoe het hele proces in elkaar zit, foto's bewaar ik nog even, kom net uit de ontbijtzaal, heb gewoon kaas en jam gegeten, was ook lekker. X Ron -
26 September 2012 - 09:19
Peter:
Hé Wouter,
erg smakelijk. Maar eehhh ik bedank voor de eer.
Ik hou het bij een gebakken eitje met spek of gewoon erwtensoep met worst (van de HEMA).
Have fun,
Peet -
26 September 2012 - 09:23
Nico De Jong:
Hoi Wouter.
Harstikke leuk jô die verslagen. Ik lees ze met aandacht en verheug me op je volgende verslag. Heel bijzonder die ervaring die j opdoet en deelt met anderen. Je kan in ieder geval na je studie zo de journalestiek in. In afwachting van je volgende verslag, met vriendelijke groeten van Nico en Kuen. -
26 September 2012 - 10:20
Nancy:
Hey Wouter!
'Leuk' verslag hoor en ik heb zelfs de foto's bekeken....Goed he ;))
Krijg wel een erg onderbuik gevoel naar Borsteltje en Marietje die jaren lang hier vrolijk in een kooitje hebben gezeten en vol op geknuffeld werden. Maar ja konijnen eten we hier ook, toch?!!?
Enjoy!! -
26 September 2012 - 11:41
Leonieke:
HI Wout, eten ze daar ook hond? Nauwkeurig verslag van t proces zeg. Zie t ( helaas) helemaal voor me. Gr. Leonieke -
26 September 2012 - 11:41
Leonieke:
HI Wout, eten ze daar ook hond? Nauwkeurig verslag van t proces zeg. Zie t ( helaas) helemaal voor me. Gr. Leonieke -
26 September 2012 - 14:52
Saskia:
Hoi Wouter, Lekker verhaal. Wij hadden vroeger een cavia als huisdier. Zo zie je maar weer hoe groot de culturele verschillen kunnen zijn! Veel plezier nog. groetjes, Saskia -
26 September 2012 - 15:08
Chris:
He boefje,
Dank voor dit gedetailleerde verslag. Rest mij natuurlijk wel de vraag wat de smaak van zo'n cavia is?
-
27 September 2012 - 10:21
Nies:
Wat een "mooie foto"s!.Helaas kan mij dat niet bekoren, word er een beetje onpasselijk van. Maar ik vind het fantastisch dat jij dat nu allemaal mee mag maken. Geniet er nog van en kijk uit naar je volgende verslag. -
28 September 2012 - 13:58
Jolande:
Ziet er heerlijk uit. Ik stuur je verhaal door naar alle kinderboerderijen in Nederland die door financiële problemen met sluiting bedreigd worden. Wellicht een nieuwe bron van inkomsten en uitbreiding van de catering?
Veel plezier daar! -
29 September 2012 - 11:42
Ria Driever:
Hey Wouter,
Wat heb jij een superverslag gemaakt van het klaarmaken van die cavia's. Ik denk niet dat ik het ook ga proberen......veel werk voor weinig vlees :-))
In China eten de mensen ook alles wat los en vast zit. Zo heb ik daar hond gegeten (wist ik niet) en gefrituurden wespen. Er zijn daar markte met zoveel dieren om te eten, dat je niet weet wat je ziet.
De laatste regels van je verslag - dat je naar de Inca Ruïnes bent geweest....WOUW...ik word helemaal jalours. Fantastisch zeg dat je dit nu allemaal al beleeft!! Benieuwd ben ik of je al in Machu Picchu geweest bent. Dat ligt nogal hoog (ijle lucht) en ik ben benieuwd of je het laatste stuk ook gelopen hebt. Je zal inmiddels wel geacclimatiseerd zijn, dus wie weet lukt het je om de klim te maken.
Ben benieuwd naar je volgende verslag.
Hoe gaat het trowuens met je Spaans. Lukt het al beter om je verstaanbaar te maken?
Geniet van deze tijd en een lieve groet van Ria -
30 September 2012 - 19:56
Joan:
h\e wouter
zoals je het beschrijft gaat het hier met de varkens ook zo .alleen het nek omdraaien niet.
maar het ontharen en de rest wel.
was weer leuk om te lezen ben benieuwd naar of je nog condors heb gezien want je moeder zij dat je die ging bekijken .
gr joan -
02 Oktober 2012 - 15:58
Corrine:
Hallo lieverd het is inderdaad dat je een sterke maag moet hebben, ik vind het echt zielig maar ja
ieder land heeft wat knap dat je het gegeten heb. Je leert er wel veel. De Inca lijkt mij geweldig
en interesant. We zijn blij dat je dit allemaal mee maakt geniet er maar lekker van. Hoe gaat het met je
Spaans? Bedankt voor je mooie verhalen we genieten er wel van. dikke knuffel van floris en corrine
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
